Nederlandse steden hebben zich sinds hun ontstaan lange tijd beschermd met muren, wallen, grachten en andere vestingwerken. De termen binnenstad en buitengebied geven een groot onderscheid aan. In de 19e eeuw vormden omvangrijke vestingwerken een knellende band om veel steden. Met de Vestingwet van 1874 werd de verdedigingsfunctie van steden opgeheven en konden steden zich gaan uitbreiden en verkeer beter faciliteren. Ik constateer dat de vanzelfsprekende verbinding van stad en ommeland die na het slechten van de vestingwerken ontstond, door meerdere ontwikkelingen helaas niet overal stand houdt.
Muur om de stad
Wal om de stad
Gracht om de stad
