In opdracht van de Gemeente Maastricht heb ik in 2020 een plan van aanpak gemaakt voor de sanering van voor fietsers hinderlijke obstakels. Het belangrijkste doel was het maken van een lijst met quick wins voor uitvoering in hetzelfde jaar. Aanvullend moest ook een doorkijk naar complexere gevallen worden opgesteld.
In dit rapport werd specifiek ingegaan op de juiste plaatsing van afsluitingen in verband met het faciliteren van afslaan.
Het advies is hoofdzakelijk gericht op paalafsluitingen. Daarnaast is er bewust gestreefd naar onderkenning van andersoortige obstakels. Aldus zijn ook voorstellen gedaan voor aanpak van trottoirbanden, een wegdekovergang, bermen, een onmogelijke bocht en een complexe T-aansluiting.
Bij het plaatsen van palen in openbare bewegingsruimte dient voor fietsers een even grote technische zorgvuldigheid in acht te worden genomen als voor auto’s bij het ontwerp van een snelwegafrit. Tegelijk verdienen zowel de fietsers als de omgeving dat het resultaat past bij de verschillende functies, de specifieke vorm en het gewenste gebruik van de plek met omgeving.
Tenslotte verdient te worden opgemerkt dat palen in de praktijk soms zijn geplaatst als attentiemiddel of snelheidsremmer bij het naderen van een kruispunt. Het discours over palen op fietsroutes schiet tekort als het alleen gaat over een autowerende functie.
